روزها فکر کردن فایده نداره . صدا و نور و شلوغی مزاحم خیالبافیه آدمه. باید صبر کرد تا شب بشه. از حس سنگین شدن و پ ر شدن قلبم از اندوه. صحبت با یک دوست مصدوم. و رابطه را هم خراب کند . دارم به خودم فکر میکنم . من کسی بوده ام که انگار نباید زیاد میان آدمها پرسه بزنم .

این روزها که میگذرد شادم. سر راه کنار برید . این بخش عاشقانه نیست! از هر جا و هر دری سخنی. Htlv- وابسته به دانشگاه مشهد.

میدونی حالم این روز ها بد تر از همس. اخه هر کی رسید دل ساده ی من رو شکس. تاریخ Sat 2 May 2015. پایان دنيا ارزش دل شكستن را ندارد. ميرسد روزي كه هرگز در دسترس نخواهيم بود. بي خيال هرچه كه خيالت را نا آرام ميكند. نمي گويم خوبند يا بد. و هر جزئى از وجودشان امضادار است. بس که حضورشان پر رنگ است.

روزي كه پر از شادي و غم بود و واسه هميشه تو ذهنم حك شد .

کاش امتداد لحظه ها تکرار با تو بودن بود. شهریور بوی ترانه های من. و بوی آخرین رقص برگهای سبز. و بوی رسیده ترین سیب های سرخ. و بوی آبی ترین آسمان بی مه و غبار. و بوی من یک روزه در آغوش مادرم. من زاده ی امروز ترین روز شهریورم. دل من شهریور که میشود بوی سیب و گندم و پونه می دهد. سرشار و زلال می خندد. پای برهنه روی زمین میدود. دستم را به نوشتن میگیرد. دلم فهمیده وقتی بخندد باران بی بهانه می بارد. فهمید بغض کردن بد نیست گاهی کار گریه ها را راه می اندازد. شهریور من گاهی که نه.